วันที่ 10 สิงหาคม ถือเป็นวัน ขี้เกียจ สากล (International Day of Layziness) ซึ่งไม่ใช่เรื่องล้อกันเล่นๆ แต่มีการฉลองกันจริงในเมืองอิตากุย ประเทศโคลอมเบีย ที่ไอเดียของการฉลองก็เพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่าคนเราในโลกยุคใหม่ต้องการความผ่อนคลายไปกับการไม่ทำอะไรเลยหรือ “ความขี้เกียจ” กันบ้าง
เชื่อว่าเป็นไอเดียที่หลายคนคงอยากฉลองด้วย เพราะอารมณ์ขี้เกียจไม่อยากทำอะไรเนี่ย ใครๆ ก็คงคงเจอมาแล้วทั้งนั้น เพียงแค่ว่าเคยคิดกันบ้างมั้ยครับว่า จริงๆ แล้วเราแค่ขี้เกียจ หรือมีอะไรที่ทำให้เรารู้สึกขี้เกียจจนไม่อยากทำอะไรกันแน่?
ช่วงเวลาที่คนเรามักรู้สึกขี้เกียจสุดๆ มักจะเป็นช่วงหลังจากผ่านการทำงานหนัก หรือมีการเปลี่ยนแปลงในชีวิตที่กระทบต่อจิตใจ ซึ่งจะทำให้เกิดภาวะ “Fatigue” คือภาวะเหนื่อยล้า อิดโรยทั้งกายและใจ เป็นความรู้สึกอ่อนเพลียที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ และเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ครับ
เพราะฉะนั้นหากคุณจะรู้สึกขี้เกียจบ้างในบางช่วงเวลา ก็ถือว่าไม่แปลก และไม่ใช่เรื่องผิด แต่หากปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความขี้เกียจไปนานๆ ก็อาจทำให้เกิด “อาการเหนื่อยล้าเรื้อรัง” ซึ่งอาจจะกระทบทั้งร่างกายและจิตใจได้ครับ
ทางออกก็คือ อย่าโหมงานหนักอย่างต่อเนื่อง ควรหาช่วงเวลาเบรกบ้าง เพื่อหลีกเลี่ยงอาการเหนื่อยล้า แต่หากมีการเปลี่ยนแปลงในชีวิตที่กระทบจิตใจอย่างหนัก แนะนำให้หาใครสักคนเพื่อพูดคุยปรึกษา และหากำลังใจจากคนรอบตัว หรือตั้งเป้าหมายเพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้มีกำลังใจ ที่จะต่อสู้กับงานและเรื่องต่างๆ ให้ได้ครับ
ในผู้ที่มีความเครียดสูงหรือมีอาการซึมเศร้าอยู่แล้ว หากมีอาการเหนื่อยล้าเรื้อรัง รู้สึกขาดแรงบันดาลใจ ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น หรือมีความเบื่อหน่ายอยู่ตลอดเวลา แบบนี้ก็ควรต้องปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญครับ
